Privacy

Het krijgen van een persoonsnummer en een bankrekening  in Zweden vergt geduld. Omdat we direct na aankomst in Zweden dit hebben aangevraagd, hadden we voor onszelf gerekend op 3 maand voor het persoonsnummer , afgaand op de ervaringen van de emigratiebeurzen, websites en facebook. Nu hadden we ons nummer al met 6 weken, dus dat ging vlot. Maar dan ben je er nog niet. Het aanvragen van een bankrekening ging toch minder vlot.Voor het aanvragen van een betaalkaart heb je dan weer je ID kort nodig. Die hebben we aangevraagd in Kalmar (uur rijden) en een paar weken later weer halen ( uur rijden). Met de ID naar de bank en na 1 1/2 uur hadden we dan ook een bankrekening en een bank ID. Heel handig en bijna noodzakelijk om goed te kunnen functioneren hier. Dan nog de auto op zweeds kenteken. Het griezeligst is dat je je originele kentekenpapieren (aangetekend) moet opsturen. En dan maar hopen dat het niet in een postzak verdwijnt. In de tussentijd (2 weken) mag je dan ook niet rijden, maar gezien  het aantal politieautos op straat, hebben we af en toe wel een aantal illegale ritjes gemaakt. 

Gelukkig ging de afhandeling vlot, kwam de auto goed door de bilprovning (keuring)  en rijden we nu met witte zweedse platen op onze Volvo. 

Met al die gegevens, wordt je ook steeds zichtbaarder. 

Toets op een site een kenteken in, en je ziet wie de eigenaar is, hoe oud hij is, waar hij woont (inclusief een link naar streetview) , met wie hij woont, of hij honden heeft, welk werk hij doet en hoeveel auto's hij bezit en wat de waarde ervan is.

Tegen een kleine vergoeding kun je het salaris opvragen, of checken of hij een lening heeft.

Zelfs zonder kenteken, maar alleen een voornaam en woonplaats is voldoende om deze gegevens op te zoeken.

Er bestaat wel een mogelijk om dit anoniem te maken, maar daar moet je voor betalen.

Het lijkt een beetje een omgekeerde wereld. Betalen voor je privacy. 

De zweden zelf gaan hier heel relaxed mee om. Doen ook niet geheimzinnig over wat ze verdienen of wat hun huis heeft gekost. Het kan maar zo (volgens onze bron), dat wanneer je in een dorpje komt te wonen,  een week later in de krant staat wie de eigenaar is en voor hoeveel hij de woning heeft gekocht.

We zullen zien...