Droomhuis

Na heel wat huizen te hebben bekeken, regio's te hebben verkend, makelaars gesproken en honderden kilometers te hebben gereden,  hebben we nu dan toch ons droomhuis gevonden! 

Gisteren hebben we het koopcontract getekend en 15 september krijgen we de sleutel. 

Het is een typisch zweeds houten huis in Smålandrood. De tuin is echt een natuurtuin, met grote rotspartijen en het eind van de tuin loopt over in het bos.

Het huis staat op een half uurtje rijden van Växjö. Het gehuchtje heet Bergdala en bestaat naar mijn inschatting uit slechts 15 huizen.  De buren wonen buiten roepafstand. Faciliteiten zoals een supermarkt, sportpark, bibliotheek, pizzeria en zwemwater liggen op 10 minuten rijden. De rest is te vinden in Växjö. Verder is er in Bergdala ook een bekende glasblazerij en glasmuseum.

Bijzonder is ook dat de huizen in de straat geen huisnummers hebben, maar namen. Ons huis heet 'Olsmåla'. Ik denk dan gelijk weer aan de praktische zaken. Hoe gaan we dat doen met het verplichte veld van huisnummer bij bv. bestellingen op internet? Ach ja, waar je je niet druk om kunt maken, haha.

Ook is er mogelijkheid om op de bovenverdieping gasten te ontvangen voor de BenB. Wat we verder nog gaan ondernemen zien we nog wel, eerst moeten we er maar eens wonen. Nu we een huis hebben, is het ook makkelijker om de regio te bepalen voor werk.  We kunnen nu alleen tijdelijk iets doen en mogelijk komt dat nog....

Want ik moet even vermelden dat ik op dit moment in de auto zit. René heeft nu namelijk een sollicitatiegesprek voor een zomerbaan van 4 weken voor onderhoudswerkzaamheden op het terrein van een kerk. Wellicht straks meer info...

Het tekenen van het contract was wel een hilarisch gebeuren Vooraf tijdens de telefoongesprekken met de makelaar, noemde hij me steeds René . Toen we de persoonsgegevens hadden gestuurd, begon hij me Berendina te noemen ( doopnaam). Tijdens het tekenen gisteravond, werd ik afwisselend Erna en Berendina genoemd.

Het gesprek was 5 talig. De verkopers zijn namelijk Denen. Het contract werd voorgelezen in het zweeds en vertaald in het Engels. De verkopers vertaalden dit naar elkaar toe weer in het deens, en wij in het nederlands. Aangezien de huiseigenaar niet goed engels spreekt, werd er soms ook duits gesproken.  Maar eind goed al goed. We verlieten 1 1/2 uur later het makelaarskantoor met een getekend koopcontract en een fles prosecco. Missie geslaagd!

Zo, mijn blogje is klaar en intussen komt René  met de mededeling dat hij is aangenomen! Vier weken onder de pannen! Goed voor de zweedse taal en de ervaring.