Elanden, school em werk..

Dichtbij ons huis is een elandenpark. Het bordje hadden we al vaak gezien, maar we waren er nog niet geweest. Zondag moest het dan maar gebeuren. Hoewel mijn verwachtingen niet hoog waren, had ik toch wel zin om een eland eens van heel dichtbij te zien. Nou, dat kon. 14 stuks leven er in het park. Tijdens de voedertijden ( berkentakken en aardappelen) kwamen ze zo dichtbij, dat je ze kon aanraken. Vreemde beesten, hoor. Groot, stevig, maar met hele lange dunne poten en een rare snuit. Lelijke dieren zijn het eigenlijk. Hoewel de mannetjes dan wel weer een indruk achterlaten met hun enorme geweien. Het was de moeite waard, maar toch, onverwachts een eland voorbij zien komen in de natuur, maakt toch de meeste indruk.

En na het elandengebeuren is het dan tijd voor serieuzere zaken. Zweeds leren! Woensdag zijn we voor het eerst hier naar school geweest. Dit is een introductieweek, waarna voor iedereen individueel het nivo wordt bepaald. Veel opdrachtjes, maar ook veel uitleg. In onze klas zitten leerlingen uit diverse landen. Polen, Duitsland, Kurdistan (Iran) en uit Eritrea. We zitten met 8 leerlingen in deze klas. Na deze week word je in een klas geplaatst, passend bij je nivo, deze groepen zijn groter. Thomas, onze zeer komische  leraar praat alleen zweeds, heel soms een woordje engels, als hij het niet in het zweeds kan uitleggen. Ik moet zeggen dat we alles kunnen volgen op soms een paar woordjes na. Dit komt vooral omdat Thomas op indrukwekkende wijze zijn handen, voeten, objecten en zijn mimiek en lichaam gebruikt om dingen uit te leggen.Als  hij het 'meervoud' uitlegt, dan sleept hij 2 stoelen naar voren en wijst ernaar en zegt "två röda stolar'. Lachwekkend maar effectief! Onderling in de pauze praten we ook (meestal) zweeds met elkaar en dat gaat best goed. We zullen na deze week zien  hoe het verder gaat. Ook kunnen we niet op deze school blijven, dus moeten ons ook inschrijven op de school in onze toekomstige gemeente Lessebo. 

15 september krijgen we de sleutel. We kijken er iedere dag naar uit. De dagen kunnen niet snel genoeg gaan. Dan hebben we echt een eigen plekje! De 2 weken daarna gebruiken we om te verhuizen en dan begin ik per 1 oktober in mijn nieuwe baan. Ik ga werken als personligt assistent in Linneryd. 20 minuten rijden van ons nieuwe huis. Ik ondersteun hierbij een hulpbehoevende vrouw bij de dingen die ze niet zelf kan. Bv. wassen, aankleden, koffie zetten, schoonmaken, meerijden naar de stad, enz.. in principe voor 20 tot 28 uur, maar dat weet ik nog niet precies.  Eind september loop ik eerst 2 dagdelen mee. Een geluk voor mij, maar ook tefelijkertijd een nadeel is, dat ze vlaams spreekt. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik bij haar mag werken, maar minder ideaal om het zweeds te  leren. We hebben wel afgesproken om zoceel mogelijk zweeds te praten. 

Heb veel zin om te beginnen. 

Dan kunnen we rustig aan ook de kamers voor onze BenB inrichten, en dan maar zien hoe de dingen te combineren zijn. Ook afhankelijk welk werk René gaat doen en hoeveel uur. 

In maart was het spannend of we door de corona wel konden vertrekken. Nu is het opnieuw de vraag of we voor de verhuizing nog naar Nederland kunnen. Spannend is het nu niet. We hebben (nog) geen heimwee. Dus als het pas later in het jaar kan, is dat ook prima. We zien wel...