Niet vanuit de lucht, want hier hebben wr nog steeds geen regen van betekenis gehad, maar diep uit de grond. Intussen heeft een bedrijf een bron geboord en op 112 meter kwam er water! Intussen begrijp ik ook een beetje hoe het werkt.
Na het aansluiten hadden we water.
Eerst wordt de locatie bepaald. Factoren zoals toegankelijkheid van de grond, nabijheid van de toevoerslang, de mogelijkheid om te boren(ivm de vele stenen) en de ervaring van eigenaren (waar zitten leidingen) spelen een rol. Dan gaat er een buis van 15 cm doorsnede in de grond. Net zo diep tot de buis op vaste steen zit. Dan wordt er nog 2 meter dieper geboord tot de buis voldoende vastigheid heeft. Bij ons is die buis 12 meter. Daarna wordt er eerst door de geplaatste buis naar beneden geboord en daarna verder door de vaste rotsen totdat er water komt. Dat kan in deze regio variëren van 40 tot 130 meter. Bij ons was dat dus 112 meter. Dan worden de buizen van het boren erweer uitgehaald, en is er een natuurlijke opening ontstaan tussen de bron en de oppervlakte.
Het is nu afhankelijk van de druk, hoever het water omhoog komt, want daarmee wordt dan de diepte van de pomp bepaald. (bv. op 60 of 90 meter). In ons geval hadden we veel geluk en stuwt het water op tot 5,5 m onder de oppervlakte.
We kunnen dus onze oude pomp en toevoer blijven gebruiken. We hoeven alleen de oude slang op te zoeken en deze koppelen aan de nieuwe bron. Dat heeft de buurman voor ons gedaan.
Na het aansluiten hadden we water.
Intussen is het gegraven gat weer mooi dicht en hebben we er weer gras op gezaaid. De eerste sprietjes komen alweer boven.
Nu nog even geduld zodat het water kan bezinken. We kunnen het weer wel al gebruiken, maar nog niet drinken. Daarvoor nemen we binnenkort een waterproef af en sturen dit op voor onderzoek. Tot die tijd gebruiken we flessen water als drinkwater.
Maar wassen, plassen en poepen doen we gewoon weer in ons huis. Wel zo comfortabel.
