Nu hoef je voor deze 2 onkruiden niet echt in Zweden te wonen. Gelukkig is er nog meer. Bossen vol blåbär! Ofwel de blauwe bosbes. In het bos naast ons huis is genoeg. Wel een heel karwei om te plukken, ze hangen niet echt in trosjes en ook nogeens heel laag bij de grond, maar ongelofelijk veel en heel lekker. De eerste blåbärkaka (bosbessencake) is al gemaakt, al veel smoothies gedronken met bosbessen en het bakje in de vriezer begint zich ook al aardig te vullen. Lekker en gezond!
Maar we zijn er nog niet. Ik had ze nog nooit geproefd, maar er groeien hier bosaardbeitjes. Ongelofelijk zoet! Het smaakt naar die gesuikerde aardbeiensnoepjes van Haribo. Ze noemen het hier n voor niets Smultron. Ook weer een heel arbeidsintensief gepluk, maar ozo lekker. Niet zo rijkelijk aanwezig als de bosbes, maar we weten de plekjes nu wel te vinden. Ik heb er koekjes van gebakken, maar helaas verdwijnt de zoete smaak dan wel een beetje. Zo puur opeten of als garnering op een toetje of ijs is het lekkerst.
Ik zag ook al een paar framboosjes hangen, maar nog geen plek gevonden om ze te plukken. Ook stikt het van de hazelnoten, maar daarvoor moet ik nog even geduld hebben.
Gelukkig zitten de kersenbomen in de tuin al wel vol met kersen. Deze week ga ik jam maken. Dan is het wachten op de appeltjes en al het nog niet ontdekte lekkers wat de natuur verder te bieden heeft.
Wat een rijk leven...